Yellowstone cz.3

Drugiego dnia wstaliśmy dosyć wcześnie. Po godzinie 6:30 każdy był na nogach. Nie mogliśmy tracić czasu, w końcu najstarszy park narodowy świata (założony w 1872r.) ma wiele do zaoferowania. Główne drogi w Yellowstone układają się w kształt cyfry osiem. Postanowiliśmy przejechać całe dwie pętle. Zaskoczyły mnie jednak odległości do pokonania. Tutaj na ratunek przyszedł nigdy niemęczący się kierowca – Kasia Koper.

Ruszyliśmy na południe od naszego kempingu. Nieopodal, w West Thumb Geyser Basin, mieliśmy nasze pierwsze spotkanie z gejzerami, z których słynie park. Spędziliśmy tam spokojny i cichy poranek z lekkim powiewem gorącego powietrza unoszącego się znad gorących źródeł (uczycie podobne do przebywania przez chwilę w saunie parowej). To, co już o poranku zrobiło na mnie ogromne wrażenie to Abbys Pool, jedno z najgłębszych gorących źródeł w parku (16 m). Można wyobrazić sobie, że pośrodku pola nieporośniętego trawą położono wielką szybę o nierównych kształtach, pod którą znajduje się intensywnie niebieska woda. Tak wygląda Abbys Pool.

Chwilę później byliśmy już w okolicy Old Faithful, jednego z najbardziej znanych gejzerów parku. Jego nazwa, która dosłownie oznacza „stary wierny” odzwierciedla regularność jego erupcji. Old Faithful wybucha średnio co półtorej godziny. Aby sprawdzić godzinę najbliższego wybuchu weszliśmy do hotelu Old Faithful Inn, zaprojektowanego przez Roberta Reamera. Budynekt ten jest świetnym przykładem stylu architektonicznego znanego jako „parkitecture”. Hotel przyjmuje gości od 1904 roku. W środku uwagę zwraca 3-poziomowa przestrzeń z wielkim kominkiem w centralnej częsci. Godzinę następnego wybuchu Starego Wiernego sprawdziliśmy na wiszącym obok kominka zegarze. Nie zostało wiele czasu, więc podeszliśmy pod sam gejzer. Wtedy zobaczyliśmy wybuch Old Faithul po raz pierwszy. Na wysokość około 40 metrów wrzucane jest do 32 tysięcy litrów wrzącej wody (95 stopni C). Razem z setkami innych odwiedzających zrobiliśmy kilka zdjęć, a następnie przeszliśmy do Visitor Educaion Center, które nas po prostu pochłonęło. Zrobione jest tak, aby w prosty sposób wyjaśnić jak wszystko powstało, dlaczego tak dziś wygląda itp. Każde dziecko zrozumie, uwierzcie.

Kuba namówił nas na godzinny spacer wokół mniejszych gejzerów. Obiad zjedliśmy w Old Faithful Lodge. Nie było drogo, choć bardzo tłoczno. Bardzo, co niestety psuło atmosferę. Kupiliśmy za to małe przywieszki na poprawienie humoru. Podobają Wam się?

Najbardziej podekscytowany byłem na myśl o następnej atrakcji. Grand Prismatic Spring – to kolorowe jeziorko, które znamy z książek i najpiękniejszych zdjęć z parku. Są to największe gorące źródła w Stanach Zjednoczonych wyrzucające około 2,2 tysięcy litrów wody na minutę. Wyjątkowe ze względu na ilość kolorów tam występujących. Prismatic swoje kolory zawdzięcza żyjącym w nim organizmom żywym, tj. bakteriom i algom. Skąd w ogóle gorące źródła w Yellowstone? Powstają one wskutek obecności pod całym obszarem parku komory magmowej z gorącą lawą, która powoduje podgrzewanie wód podziemnych, a następnie ich wypchnięcie w postaci pary wodnej lub bardzo gorących źródeł. Uf! Chyba zapomniałem o tym wspomnieć wcześniej. Jezioro wygląda pięknie na zdjęciach wykonanych „z lotu ptaka”. Niestety, nie wiedzieliśmy wcześniej, że istnieje mniej legalna ścieżka, niż tą którą wybraliśmy, gdzieś wyżej, aby Prismatic obejrzeć z lepszej perspektywy.

Kolejny ważny punkt to Mammoth Hot Springs, rozległy kompleks trawertynowych wzgórz z gorącymi źródłami. Wypłukiwany ze skał węglan wapnia poprzez rozgrzane wody osadzał się na wzgórzach tworząc niesamowity krajobraz. Kojarzycie tureckie Pamukkale? Przez chwilę w Yellowstone możesz poczuć się właśnie jak w Turcji. Byliśmy już wtedy bardzo zmęczeni i prawdopodobnie to sprawiło, że nie byliśmy wielce zafascynowani Mammoth Hot Springs.

Pamiętacie petryfikację z Harrego Pottera? Zesztywniałe i skostniałe postaci? W Yellowstone występuje spetryfikowany las. Po wybuchu wulkanów 50 milionów lat temu (eocen) powstały wielkie osuwiska, które przykryły pyłami i piaskami zniszczone drzewa. W tym osadzie krążyły roztwory zawierające krzemionkę, która z czasem zastępowała pierwotną substancję drewna. Tak powstały skamieniałe drzewa. W Harrym Potterze spetryfikowanym podaje się eliksir z mandragory, który pozwala na ponowne uzyskanie dawnej istoty. Niestety, skamieniałych sekwoi w Yellowstone nie uratujemy.

Na ten dzień zaplanowałem cztery punkty do odwiedzenia. Po pierwsze Old Faithful, po drugie Grand Prismatic Spring, jako trzecie miejsce wybrałem Mammoth Hot Springs i na koniec zostawiłem długi na 32-kilometry i głęboki na 305 metrów  kanion Yellowstone. Nazwa całego Parku Narodowego wzięła się od żółtych skał (yellow stone), które występują właśnie w tym kanionie, a są to głownie riolity. Polecano nam zejście szlakiem wuja Toma (Uncle Tom’S Trial), co zresztą zrobiliśmy (ponad 300 stromych schodów do pokonania), jednak zdecydowanie bardziej podobał nam się widok z Artist Point. Widzieliśmy zarówno wodospad Upper Falls (33m), jak i Lower Falls (93m). Tak, zdecydowanie potwierdzam, że to jedno z najpiękniejszych miejsc w parku.

Wracając napotkaliśmy wielką przeszkodę. Na środku drogi stał bizon. Ot tak sobie, nie zwracając uwagi na nadjeżdżające auta. Dobrze wiedział, że to jego teren.

Znowu niewykąpani, gdyż prysznice zamykają o 21:30, o czym zapominaliśmy, po zliczeniu kilku spadających gwiazd, zjedzeniu kiełbasek (i awokado!) poszliśmy spać w namiocie. O 5:00 rano zbudziła nas głośna syrena. W pobliży znajduje się Grizzly! C. d. n.